| Kadry na Turnieje Młodzieżowe |
|
![]()
|
|
|
| Artykuły > Sylwetki trenerów > Carlos Bianchi znów w Europie |
Carlos Bianchi znów w Europie
Carlos Bianchi urodził się 26.04.1949 w stolicy Argentyny - Buenos Aires. Od początku pragnął zostać piłkarzem. Marzyła mu się gra w silnych klubach europejskich i zdobycie Mistrzostwa Świata ze swoją reprezentację. W 1967 roku po długiej grze w rezerwach i drużynie młodzieżowej klubu młodziutki wówczas Bianchi dostąpił zaszczytu debiutu w Velez Sarsfield. Przez wiele lat był uznawany za wielką nadzieję tego klubu, a także argentyńskiej piłki, jednak grywał sporadycznie, a przełom nastąpił w 1971 roku. Wtedy to w lidze argentyńskiej zdobył 36 gole w 36 meczach dla Velez i pokazał, że jest naprawdę znakomitym piłkarzem. Jednak tak naprawdę nie udało mu się w pełni wykorzystać w pełni swojego talentu. W 1973 roku odszedł do francuskiego Stade Reims, gdzie również był czołowym strzelcem, a w 1977 roku odszedł do Paris SG. W 1979 roku na jeden sezon został wypożyczony do RC Strasbourg, a następnie, będąc już doświadczonym, 31-letnim napastnikiem wrócił do Velez. Jednak w 1985 minucie zdołał po raz kolejny trafić do Stade Reims, już tylko na pół sezonu, po czym zakończył karierę. W trakcie gry we francuskim klubie zdołał jednak uzyskać licencję trenerską i natychmiat po zakończeniu kariery został trenerem tego klubu. W 1988 roku został jednak zwolniony ze stanowiska, a następną pracę podjął w OGC Nice. Prowadził ten zespół z dobrym skutkiem, gdyż udało mu się utrzymać francuski klub w Ligue 1, po czym zrezygnował ze stanowiska. W 1993 roku został trenerem ukochanego Velez Sarsfield i przez 3 lata swego "panowania" w klubie zdołał z niego zrobić drużynę na miarę światowych rozgrywek. Udało mu się zdobyć m.in. Puchar Interkontynentalny, po zwycięstwie nad AC Milanem. Po pełnym sukcesów okresie trenowania Velez w 1996 roku podjął pracę w AS Romie, gdzie trenował zespół ze stolicy Włoch przez jeden sezon. Nie była to dobra decyzja Bianchiego, który miał za cel awansować z Romą do europejskich pucharów, a skończyło się na tym, że musiał walczyć z klubem o utrzymanie. Ostatecznie udało mu się to i w 1997 roku zrezygnował z pracy w klubie. W 1998 roku znów wrócił do ojczyzny, tym razem, by zostać trenerem Boca Juniors, jednego z kilku wielkich rywali ligowych Velez. Już w swoim pierwszym sezonie zdobył Mistrzostwo Argentyny, a dwa lata później uczynił to samo. W 2000 roku wprawdzie nie zdobył tytułu mistrzowskiego, ale odniósł niezwykły sukces - zdobył z Boca kolejny w swojej karierze Puchar Interkontynentalny, znany także jako Puchar Toyoty. Po dwóch golach Martina Palermo jego Boca pokonała faworyzowany Real Madryt 2:1 i sięgnęła po tytuł, a szczęśliwy strzelec dostał kluczyki do nowiutkiego auta. W Sezonie 2001/02 drużyna Boca Juniors zaczęła grać dziwnie słabo. W grudniu 2001 roku Bianchi podał się więc do dymisji oświadczając, że z tym zespołem nie da się odnosić sukcesów. Powrócił jednak dokładnie rok później i zdołał wywalczyć z Boca Wicemistrzostwo Argentyny. Podsumowując poprzednie trofea i sukcesy, nie był to dla Bianchiego jakiś ogromny sukces, jednak przyznał, że jest zachwycony, że jego drużyna znów się liczy w rozgrywkach. W następnym sezonie wywalczył z klubem kolejne Mistrzostwo Argentyny i zrezygnował ze stanowiska oświadczając, że chce odpocząć. Jego odpoczynek znów trwał rok, gdyż właśnie w czerwcu 2005 roku otrzymał ofertę prowadzenia Atletico Madryt. Hiszpański klub buduje drużynę, która jest w stanie wywalczyć awans do europejskich pucharów. Ma w swojej kadrze takich piłkarzy, jak Keżman, Fernando Torres, Ibagaza, António Lopez, Novo, Ibańez, Maxi Rodriguez czy Petrov. Czy czwarte podejście do trenowania europejskiego klubu będzie dla argentyńskiego szkoleniowca korzystne? Mając takie warunki, jak w Atletico i mając za sobą tyle sukcesów, wszystko wskazuje na to, że Madryt będzie mógł mieć w kolejnym sezonie kolejną drużynę w europejskich pucharach ze swojego miasta? Czy będzie to Liga Mistrzów, czy Puchar UEFA? Nie wiadomo, ale Bianchi już zapewne wie co zrobić, by osiągnąć sukces ...
Kuba |
|
|
|
![]()
|
|
